Sintstress bij mama!
Dé tijd van het jaar is weer aangebroken! Sinterklaas komt eraan! De gedachten aan die oude, lieve man alleen al, doen mij het angstzweet uitbreken!
Terwijl hij rustig in zijn stoomboot richting onze lage landen tuft, ga ik op zoektocht naar de utopische perfecte cadeautjes voor mijn kroost. Vorige week liet Lily mij nog verontwaardigd weten, dat Sinterklaas vorig jaar niets had gebracht wat zij gevraagd had. Verwonderd zei ik: ‘Maar Sinterklaas heeft jou toch een zeemeerminpak gebracht?’, waarop Lily antwoorde ‘ja mama, maar dat was geen echt zeemeerminnenpak, ik kon er toch niet mee onderwater zwemmen?’.
Dit was het scenario vorig jaar:
vanaf november begonnen ze vlijtig en vol anticipatie alle speelgoed uit te knippen en op te plakken vanuit de vele speelgoedfolders waarmee mijn brievenbus volgepropt werd. Ze wouden wel 100 dingen en het grootste prul-speelgoed (lees: dingen die na 5 minuten het leven laten na contact met mijn overenthousiaste kleuter) en ongeschikt speelgoed (lees: dingen die ze na 5 minuten beu zijn) eerst. Ik moet je dus niet vertellen dat het tegen 's avonds op 6 december, meestal nogal een anticlimax was...
Dit jaar ben ik op missie om het anders te doen!
- Ze mochten elk zoveel dingen uitknippen die ze wilden, daaruit mochten ze een selectie maken van 5 dingen die ze echt, echt, maar dan ook echt wouden.
- Deze werden dan opgeplakt op de brief naar Sinterklaas met de vermelding, dat het economische crisis is bij de Sint en dat hij bij al de kindjes maar twee of drie dingen kan brengen.
- Ikzelf, als ervaringsdeskundige mama van Jef en Lily koos hieruit het speelgoed dat moet voldoen aan onderstaande criteria:
- Speelgoed dat stevig en duurzaam is
- Speelgoed dat niet te veel lawaai maakt (halloooo! Hoog sensitieve mama hier!)
- Speelgoed dat ze niet beu zijn na 5 minuten
- Speelgoed dat niet bestaat uit objecten die mij frequent rond de oren vliegen
- Speelgoed waarbij mijn assistentie niet nodig is, zodat ik kan genieten van een rustig kopje koffie (heel belangrijk)
- Speelgoed tot een budget van 50 euro per kind (is heel persoonlijk, maar kerst komt er ook nog aan en hoe meer speelgoed, hoe minder appreciatie lijkt het)
- Speelgoed dat niet bestaat uit plakkerig slijm dat onvermijdelijk in de (gelukkig korte) haren van mijn kleuter beland
- Speelgoed dat bestaat uit massa’s kleine stukjes die we toch kwijtraken (uitzondering is Playmobil en Lego, waar ze wonderbaarlijk wel goed zorg voor dragen)
Hoe gaat het er bij jullie aan toe? Laat het mij weten in de comments!
Warme groetjes,
Stefanie
PS: Volgende week meer over Sintstress bij de kleintjes!